дневник заведен 03-02-2020
цитатник:
- • лента
дневник:
- • список
- • календарь записей
- • группы записей
- • rss
хочухи:
- • группы хочух
- • rss
Воскресенье, 21 Января 2024 г.
20:01 Alan Rickman Diaries
Дачытала дзённікі Алана Рыкмана. Усё яшчэ балюча, хаця я цяпер і ведаю, што яму балюча не было, і што сябры пастаянна былі ў яго ў бальніцы цягам апошніх дзён (гэта ўжо з пасляслоўя Рымы Хортан, апошні запіс у дзённіку Алана быў ад 12 снежня 2015 года). Калі не браць апошні год, калі чытаць трохі заміналі веды, што неўзабаве ён мусіць даведацца пра смяротны дыягназ, то сапраўды вельмі цікава, гэткая магчымасць троху зазірнуць у сусвет Алана. Але з ім, мусіць, было няпроста працаваць 
Цікава, што ён не быў задаволены пост-прадакшнам Месмера і Догмы, і вельмі цікава, як гэтыя фільмы мусілі выглядаць на ягоную думку. Але ўжо не даведацца.
Трэба паглядзець A Little Chaos.
Трохі шкада, што ў Ізраільска-Палесцінскім канфлікце Алан відавочна быў на баку палесцінцаў. Ці змяніў бы ён думку пасля 7 кастрычніка мінулага года? Таксама ўжо не даведаемся.
Вельмі шкада, што ён не дажыў да 80 гадоў, каб сядзець у крэсле і чытаць унукам Гары Потэра...
У кнізе ёсць яшчэ ўрыўкі з ранніх дзённікаў Алана, засталося толькі іх прачытаць, і тады трэба шукаць для кнігі месца на паліцы.
Цікава, што ён не быў задаволены пост-прадакшнам Месмера і Догмы, і вельмі цікава, як гэтыя фільмы мусілі выглядаць на ягоную думку. Але ўжо не даведацца.
Трэба паглядзець A Little Chaos.
Трохі шкада, што ў Ізраільска-Палесцінскім канфлікце Алан відавочна быў на баку палесцінцаў. Ці змяніў бы ён думку пасля 7 кастрычніка мінулага года? Таксама ўжо не даведаемся.
Вельмі шкада, што ён не дажыў да 80 гадоў, каб сядзець у крэсле і чытаць унукам Гары Потэра...
У кнізе ёсць яшчэ ўрыўкі з ранніх дзённікаў Алана, засталося толькі іх прачытаць, і тады трэба шукаць для кнігі месца на паліцы.
Вторник, 2 Января 2024 г.
18:45 Махляры (29.12.2023, РТБД)
Хадзілі ўсе разам, і так сталася, што гэта быў "зялёны" спектакль - першы раз пашчасціла хоць дзе пабачыць зялёны спектакль) Л. кажа, што звычайны спектакль больш сур'ёзны, але мне спадабаўся той варыянт, што мы ўбачылі. Па-святочнаму) Часам на сцэне былі па два акторы адной ролі)
П'есу Гогаля я не чытала, то "спойлераў" не было, але ў другім акце я здагадалася, чым скончыцца (прыемнае адчуванне, лол). Гралі заўзята, месцамі, вядома, з імправізацыямі. Цікава было глядзець, як у другім акце змяніўся персанаж, які па сцэнары ўдаваў сябе іншым у першым акце.
Галоўны герой нагадваў візуальна Маляваныча. Адзін з іншых - Бена Уішаў гадоў 15 таму)
Афармленне спектакля цікавае, здаецца б адзін пакой, але функцыянальна шмат розных штуковін)
І шампанскае ў актораў, здаецца, было сапраўднае тады)) І камеа невядомай прыбіральшчыцы, якая з'яўлялася з усіх дзірак цягам спектакля))
Мне ў выніку вельмі спадабалася.
П'есу Гогаля я не чытала, то "спойлераў" не было, але ў другім акце я здагадалася, чым скончыцца (прыемнае адчуванне, лол). Гралі заўзята, месцамі, вядома, з імправізацыямі. Цікава было глядзець, як у другім акце змяніўся персанаж, які па сцэнары ўдаваў сябе іншым у першым акце.
Галоўны герой нагадваў візуальна Маляваныча. Адзін з іншых - Бена Уішаў гадоў 15 таму)
Афармленне спектакля цікавае, здаецца б адзін пакой, але функцыянальна шмат розных штуковін)
І шампанскае ў актораў, здаецца, было сапраўднае тады)) І камеа невядомай прыбіральшчыцы, якая з'яўлялася з усіх дзірак цягам спектакля))
Мне ў выніку вельмі спадабалася.
Адным радком
[Print]
Martin Riggs